Նոր լուսաբացին, արեւից առաջ,
Հոտդ փռվել է սարն ի վար կանաչ,
Առոտիդ չորդ դին բացվել է կանաչ,
Քեզ պես դուրեկան կողխոզի չոբան.
Արեւնամուտին տուն արի յար ջան,
Կոլխոզի չոբան, արեւիդ ղուրբան:
Ես ալ մայիսին չեմ մտել պարտեզ,
Չեմ քաղել ծաղիկ, վարդեր հրակեզ,
Իմ անուշ հովիվ, կը սպասեմ ես քեզ,
Իմ ծաղիկ գարնանշ կոլխոզի չոբան.
Արեւնամուտին տուն արի, յար ջան,
Կոլխոզի չոբան, արեւիդ ղուրբան:
Իմ սերն է անքուն հոցուդ ընկերը,
Հսկում ես հոտդ ողջ գիշերները,
Հավասն էլ երգեց հերոսիդ սերը,
Քաջ եւ պատվական, կողխոզի չոբան.
Արեւնամուտին տուն արի յար ջան,
Կոլխոզի չոբան, արեւիդ ղուրբան:
