Գարուն ա, ձուն ա արել,
Վա՛յ, լե, լե, վա՛յ, լե, լե,
Վա՜յ, լե, լե, լե, լե.
Իմ յարն ինձնից ա սառել։
Ա՛խ, չորնա՛, վա՛խ, ա՛յ յար,
Չար մարդու լեզուն։
Քամին փչում ա պաղ-պաղ,
Լերդ ու թոքս անում ա դաղ։
Յա՜ր, ինձ բեմուրազ արիր,—
Սերըդ ինձնե զատ արիր։
Գարուն ա, ձուն ա արել,
Վա՛յ, լե, լե, վա՛յ, լե, լե,
Վա՜յ, լե, լե, լե, լե.
Իմ յարն ինձնից ա սառել։
Ա՛խ, չորնա՛, վա՛խ, ա՛յ յար,
Չար մարդու լեզուն։
Քամին փչում ա պաղ-պաղ,
Լերդ ու թոքս անում ա դաղ։
Յա՜ր, ինձ բեմուրազ արիր,—
Սերըդ ինձնե զատ արիր։
Ես սարէն կու գայի,
Դուն դուռը բացիր.
Ձեռդ ծոցդ տարար,
Ա՜խ, արիր, լացիր:
Վա’յ, վա’յ, վա’յ, վառւում եմ,
Վա’յ, վա’յ, վա’յ, հալւում եմ,
Հալւում, վառւում եմ:
Ես մի պինդ պաղ էի,
Դու մըրմուռ լացիր,
Քո հրեղէն արցունքով
Ինձ հալեցիր:
Վա’յ, վա’յ, վա’յ…
Ես մի չոր ծառ էի,
Դու գարնան արև.
Քո սիրով ծաղկեցավ
Իմ ճիւղն ու տերև:
Վա’յ, վա’յ, վա’յ…
Թէ ինձ չէիր առնի,
Ինչու սիրեցիր.
Մի բուռ կըրակ եղար,
Սիրտըս էրեցիր:
Վա’յ, վա’յ, վա’յ…
Կռունկ, ուստի՞ կուգաս, ծառա եմ ձայնիդ,
Կռունկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մի չունի՞ս.
Մի՛ վազեր, երամիդ շուտով կհասնիս.
Կռունկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս։
Թողել եմ ու եկել մըլքերս ու այգիս,
Քանի որ ա՜խ կանեմ, կու քաղվի հոգիս,
Կռունկ, պահ մի կացի՛ր, ձայնիկդ ի հոգիս.
Կռունկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս։
Քեզ բան հարցնողին չես տանիր տալապ.
Ձայնիկդ անուշ կուգա քան զջրի տոլապ,
Կռունկ, Պաղտատ իջնուս կամ թե ի Հալապ,
Կռունկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս։
Սրտերնիս կամեցավ, ելանք, գնացինք,
Այս սուտ աստնվորիս բաներն իմացանք,
Աղուհացկեր մարդկանց կարոտ մնացինք,
Կռունկ, մեր աշխարհեն խապրիկ մը չունի՞ս։
Աշունն է մոտեցեր, գնալու ես թետպիր,
Երամ ես ժողվեր հազարներ ու բյուր,
Ինձ պատասխան չտվիր, ելար, գնացիր,
Կռունկ, մեր աշխարհեն գնա, հեռացի՜ր:
Հով արեք, սարեր ջան, հով արեք,
Իմ դարդին դարման արեք։
Սարերը հով չեն անում,
Իմ դարդին դարման անում։
Ամպեր, ամպեր, մի քիչ զով արեք,
Վարար անձրև թափեք, ծով արեք,
Գեշ մարդու օր-արևը
Սև հողի տակով արեք:
Հով արեք, ամպեր ջան, հով արեք,
Իմ դարդին դարման արեք։
Ամպերը հով չեն անում,
Իմ դարդին դարման անում։
Սարեր, ձորեր, դաշտեր ու ջրեր,
Մարմանդ-մարմանդ վազող աղբյուրներ,
Մի վեր կացեք, իմացեք,
Տեսեք իմ սրտի ցավեր:
Լսենք հայր Կոմիտասի կատարմամբ եւ ճանաչենք ինքներս մեզ՝
Լե, լե, յամա՜ն,
Մեր տուն, ձեր տուն դիմաց-դիմաց.
Լե, լե, յամա՜ն,
Հերի’ք անեմ աչքով իմաց,
Յամա՜ն, յամա՜ն, յա՜ր:
Լե, լե, յամա՜ն:
Դու ելեր ես կայներ ես դուռ,
Լե, լե, յամա՜ն,
Ես քու սիրույց սավդալի ծուռ,
Յամա՜ն, յամա՜ն, յա՜ր:
Լե, լե, յամա՜ն,
Արև դիպավ Մասիս սարին,
Լե, լե, յամա՜ն,
Կարոտ մնացի ես իմ յարին,
Յամա՜ն, յամա՜ն, յար:
Կատարում՝ Ֆլորա Մարտիրոսյան, Արա Գեւորգյան
Ծիծեռնա’կ, ծիծեռնա’կ,
Դու` գարնան սիրո’ւն թռչնակ,
Դեպի ո՞ւր, ինձ ասա,
Թռչում ես այդպես արագ:
Ա՜խ թռի’ր, ծիծեռնակ
Ծնած տեղս Աշտարակ,
Անդ շինիր քո բույնը
Հայրենի կտուրի տակ:
Անդ հեռու ալևոր
Հայր ունիմ սգավոր,
Որ միակ իր որդուն
Սպասում է օրերօր:
Դե’հ, սիրո’ւն ծիծեռնակ,
Հեռացի’ր, թռի’ր արագ
Դեպ հայոց երկիրը`
Ծնած տեղս Աշտարակ:
Մեր դռանը խնկի ծառ,
Գյո’ւլում ջան,
Ձեր դռանը խընկի ծառ,
Գյո’ւլում ջան,
Խնկենին ա բերել բար,
Գյո’ւլում ջան,
Իմ խորոտիկ, պըզտիկ յար,
Գյո’ւլում ջան:
Մեր դռանը խնկի ծառ,
Նախշուն բլբուլ վրեն թառ,
Երթար ու գար, շորոր տար,
Սիրուն յարին օրոր տար:
Մեր դռանը խնկի ծառ,
Մարջան բլբուլ վրեն թառ.
Գնար ու գար շվին տար,
Անուշ յարի թևին տար:
Մեր դռանը խնկի ծառ,
Մարջան բլբուլ վրեն թառ.
Կարմիր խնձոր անել տար,
Ալվան ծաղիկ տանել տար: