Սեղանն է առատ,
Դիմացն` Արարատ,
Հնչում են երգեր
ՈՒրախ ու զվարթ:
Լցրե’ք, ընկերներ,
Բաժակները լի,
Թող հայոց գինին
Մեզ անուշ լինի:
Փառք տանք Մայր Հողին,
Արևի շողին,
Գինի պարգևող
Հայոց խաղողին:
Լցրե’ք, ընկերներ…
Փառք տանք նոր կյանքին,
Հողի մշակին,
Որ միշտ կանաչեն
Մեր դաշտն ու այգին:
Լցրե’ք, ընկերներ…
Գովենք դարեդար
Աշխատանքն արդար,
Մեր մեծ աշխարհի
Արևը պայծառ:
Լցրե’ք, ընկերներ…
Հայի աչքեր, սիրո՛ւն աչքեր,
Սև ամպն էր ձեզ ծածկել դարեր,
Սև վիշտն էր ձեզ մաշել, տանջել,
Ձեզնից ժպիտն առել-տարել:
Լույսի լճակ`
Աչքեր տրտում
Այս ե՞րբ դարձաք
Այսպես խնդուն:
Հայի աչքեր, աչքեր թախծող,
Դուք միշտ խոնարհ, դուք միշտ անչար,
Տանջվող մարդու համար լացող,
Տարին միայն մի oր պայծառ:
Լույսի լճակ…
Հայի աչքեր` ջահեր հույսի,
Էլ չի մթնի երկինքը ձեր,
Բացվել է դուռն արշալույսի`
Շողով լցրել երկիրը մեր:
Լույսի լճակ…
Երգարան 